Sokak Çakmakcıları
Geri
Sokak Çakmakçıları bir dönemin rağbet gören sokak esnaflarındandı. Elbet bir gün onlara işimiz düşer, selam verir, biten çakmağımızı doldurdurduk.
Şimdilerde her bir şeyi kullanıp bir kenara fırlatmak gibi kötü bir huyumuz var öyle değilmi. Nasıl olsa ucuzlar ve yenisini alacak paramız var. Çevreyi kirletmişiz, israf etmişiz. belkide onlarca kez tekrar tekrar doldurulup kullanılabilecek bir şeyi önemsemeden sergüzeşlik etmişiz. Pek umrumuzda olmuyor. Ama eskiden öyle değildi. Yenisini alacak paramız olsa bile ya kullandığımızı ihtiyacı olan birine verirdik ya da israf olmasın diye yıpranana, kullanılamaz duruma gelene kadar atmazdık. Bozulsa bile tamir ederdik.
Konu çakmak belki ama her söz insana değiyor. 90"lı yıllarda çocuk ya da genç olan herkez zihninin derinlerinde bir köşesinde sokaktaki çakmak satan amcaları hatırlar. Birkaç kuruşa çakmak doldurur, çakmağı olmayanlara çakmak satar, ekmek parası diyerek kuruş kuruş anlının teriyle paza kazanırlardı. Artık onlar yoklar. Çünkü çakmaklar daha ucuz. Daha bol ve artık çakmak üreticileri bu durumun farkındalar. Kimi çakmak modellerinde çakmak doldurma sibobu bile bulunmuyor. Nasılsa kullanılmıyor diyerek.
Bugün halen yaşayan ve inatla çakmakçılık yapmaya devam eden nadir sokak esnaflarıda yok değil. Hamdi Sapan, halen çakmak gazı doldurarak, çakmak satarak ekmek parasını kazanıyor. Üstelik tam 44 yıldır.
Neredeyse 100 yıllık çakmakları olan, onlara gözü gibi bakan ve koleksiyonunda muhafaza eden Hamdi Sapan, küçük el arabasıyla hem ayakkabı boyuyor, hem çakmak gazı dolduruyor. Evet pek müşterisi yok belki ama o işinden vazgeçeceğe benzemiyor.
Çakmakçı Hamdi Amca Anlatıyor; 1970"lerde Muhtar çakmağı denilen çakmaklar vardı. İnsanlar onu kullanırlardı. Şimdilerde o çakmaklar lüks oldu tekrar. Eskiden çakmaklar kıymetliydi. Marka çakmaklar vardı, şimdilerde yoklar. Gaz doldururken yüzümün gözümün yandığı çok oldu. Çakmak tamir makineleri vardı. Üzerinde yakma yazdığı halde yakardı bazı müşteriler.
Öyle ya daha ne çok anısı vardır Çakmakçı Hamdi amcanın. O çakmak gazı doldurarak, çakmak tamir ederek dört çocuk yetiştirmiş. İşindende hiç vazgeçmemiş.
Yani sokak çakmakçılığı ölmemiş. En azından son bir neferi daha kalmış; Çakmakçı Hamdi Sapan.
Sokak Çakmakçıları bir dönemin rağbet gören sokak esnaflarındandı. Elbet bir gün onlara işimiz düşer selam verirdik.